Ο Ντέσμοντ Τούτου είναι ένας από τους πιο γνωστούς υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Νότιας Αφρικής, ο οποίος το 1984 κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για τις προσπάθειές του ως προς την επίλυση και τον τερματισμό του απαρτχάιντ. Γεννήθηκε το 1931 στο Κλέρκσντορπ της Νότιας Αφρικής, αρχικά εργάστηκε ως δάσκαλος ενώ στη συνέχεια σπούδασε θεολογία και έγινε ο πρώτος μαύρος Αγγλικανός Αρχιεπίσκοπος του Κέιπ Τάουν και του Γιοχάνεσμπουργκ. Μέσα από τις διαλέξεις του και τα γραπτά του, με τα οποία επέκρινε σφοδρά το καθεστώς του απαρτχάιντ, έγινε γνωστός ως η «φωνή» των άφωνων μαύρων της Νότιας Αφρικής. Μετά την εξέγερση των φοιτητών στο Σοβέτο και την κλιμάκωση των ταραχών, ο Τούτου υποστήριξε το οικονομικό μποϊκοτάζ της χώρας του, ενώ παράλληλα ενθάρρυνε συνεχώς τη συμφιλίωση μεταξύ των διαφόρων φατριών που σχετίζονταν με το απαρτχάιντ.

Όταν έγιναν οι πρώτες πολυφυλετικές εκλογές της Νότιας Αφρικής το 1994 –στις οποίες εξελέγη ο Νέλσον Μαντέλα ως ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της χώρας– ο Μαντέλα διόρισε τον Τούτου ως πρόεδρο της Επιτροπής Αλήθειας και Συμφιλίωσης (TRC).

Στο έργο του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο Τούτου διατύπωσε τον στόχο του για «μια δημοκρατική και δίκαιη κοινωνία χωρίς φυλετικές διακρίσεις» και διατύπωσε τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την επίτευξη αυτού του στόχου, συμπεριλαμβανομένων της ισότητας των πολιτικών δικαιωμάτων για όλους, ενός κοινού συστήματος εκπαίδευσης και της παύσης της αναγκαστικής απέλασης.

Εκτός από το βραβείο Νόμπελ, ο Τούτου έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία, στα οποία συμπεριλαμβάνονται το Βραβείο Pacem in Terris, το βραβείο Διακεκριμένης Ανθρωπιστικής Υπηρεσίας του Επισκόπου Τζον Τ. Γουόκερ, το Βραβείο Ηγεσίας Λίνκολν και το Βραβείο Γκάντι για την ειρήνη.

Ο Ντέσμοντ Τούτου συνεχίζει να ταξιδεύει σε μεγάλες αποστάσεις, αγωνιζόμενος για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα όλων των ανθρώπων, τόσο στη Νότια Αφρική όσο και διεθνώς.