Η Οικουµενικη Διακηρυξη των
Ανθρωπινων Δικαιωµατων
ΜΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στις 24 Οκτωβρίου του 1945, στον απόηχο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, τα Ηνωμένα Έθνη δημιουργήθηκαν ως ένας διακυβερνητικός οργανισμός, με σκοπό τη διάσωση των μελλοντικών γενεών από τον όλεθρο των διεθνών συγκρούσεων.
Ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών καθιέρωσε έξι βασικούς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων είναι η Γενική Συνέλευση, το Συμβούλιο Ασφαλείας, το Διεθνές Δικαστήριο και, σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, ένα Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο (ECOSOC).
Ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ εξουσιοδότησε το ECOSOC να ιδρύσει «επιτροπές στο οικονομικό και στο κοινωνικό πεδίο για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων...». Μια απ’ αυτές ήταν η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, η οποία κάτω από την προεδρία της Ελέανορ Ρούσβελτ επέβλεψε τη δημιουργία της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η Διακήρυξη συντάχθηκε από εκπροσώπους απ’ όλα τα μέρη του κόσμου και περιλάμβανε όλες τις νομικές παραδόσεις. Εγκρίθηκε επίσημα από τα Ηνωμένα Έθνη στις 10 Δεκεμβρίου του 1948 και είναι το μοναδικό οικουμενικό έγγραφο που υπάρχει σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, στο οποίο προσδιορίζονται τα τριάντα θεμελιώδη δικαιώματα που αποτελούν τη βάση για μια δημοκρατική κοινωνία.
Μετά την ιστορική αυτή πράξη, η Γενική Συνέλευση ζήτησε από όλα τα Κράτη Μέλη να δηµοσιεύσουν το κείµενο της Διακήρυξης και να «κάνουν ενέργειες ώστε αυτό να διαδοθεί, να τεθεί σε κοινή θέα, να διαβαστεί και να παρουσιαστεί σε σχολεία και άλλους εκπαιδευτικούς οργανισµούς, ανεξάρτητα από την πολιτική κατάσταση που επικρατεί στις διάφορες χώρες και εδάφη».
Σήμερα, η Διακήρυξη είναι ένα έγγραφο που χρησιμοποιείται και έχει γίνει αποδεκτό ως σύμβαση μεταξύ της κυβέρνησης και του λαού της σε ολόκληρο τον κόσμο. Σύμφωνα με το Βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, είναι το κείμενο που έχει μεταφραστεί σε περισσότερες γλώσσες παγκοσμίως.
>> Διαβάστε το πλήρες κείμενο της Διακήρυξης
Προηγούμενο
